Internationalisering, Istanbul
Dat was toch een zenuwslopend moment met veel spanning
Al geruime tijd van te voren kregen wij te horen of je op
internationalisering mocht gaan en zo ja waar naar toe. Dit werd bepaald na een
eerder geschreven motivatie brief en je cijfers. De teleurstelling was groot
bij de mensen die niet mochten gaan maar desalniettemin was de vreugde groot
bij de mensen die naar het buitenland mogen gaan. Een paar weken voor vertrek
kregen wij te horen dat de school dicht was in de week dat wij zouden komen in
verband met het offerfeest. De Turkse school heeft een poging gedaan om de reis
te verzetten maar was niet gelukt. Uiteindelijk hebben wij geen spijt gehad dat
de school dicht was aangezien wat wij hebben beleefd. Het was wel even onrust
gevend om niet te weten wanneer je ging maar de trip heeft alles weer goed
gemaakt.
Een week van te voren, kreeg ik contact met mijn
uitwisselingsstudent, Yunus.
De Trip
De reis richting het vliegveld verliep spoedig zonder al te
veel file. Op het vliegveld aangekomen hebben wij, rustig onder het genot van
mijn heerlijke sinaasappelpakje, onze bagage afgegeven en door al een deel van
de douane heen gegaan. Toen we bij de gate waren aangekomen kregen wij een uur
vrije tijd. Dit uur hebben wij nuttig besteed door in de mac donalds te gaan
lunchen. Na een uur vol dolle pret zijn we weer wedergekeerd. Bij de gate werd
onze handbagage gecontroleerd en werden wij haar fijn door een röntgenapparaat
heen gehaald. In Istanbul aangekomen na een vliegreis van 3.5 uur, moesten wij wachten
op het busje dat een beetje laat was door de file.
Bij het inladen van de koffers in het busje ontdekte ik dat
mijn koffer een beetje kapot was gegaan in het vliegtuig.
Het verblijf
Bij school was onze eerste ontmoeting met de Turkse
gastgezinnen. Na een begroeting met alle mensen was iedereen naar hun verblijf
gegaan in Turkije. Daar werden we verwelkomd met een verrukkelijke maaltijd. Na
het diner verraste ik de familie met Nederlandse cadeaus. Ze hebben er van
genoten en vonden het lekker. De drop die ik los mee had genomen vonden ze niet
lekker en de meeste Turken ook niet. Die hebben wij dus ook heel de week zelf
gegeten. In Turkije hebben wij veel gezien en gedaan. Vele gebouwen hebben wij
gezien. Het was heel mooi om te zien. Dit kwam vooral omdat het cultureel heel
mooi was. Vaak deden we dit terwijl of in korte mouwtjes liepen of ook in korte
broeken. Dit terwijl de Turken zaten te zeggen dat het heel koud zou zijn en
zij dus ook met lange kleding rond liep. Dit was mooi om te zien. Tegen het
eind van de week begonnen sommige mensen ziek te worden. Op donderdag ging Nick
nok-out toen hij als enige uit de tram was gestapt. Wij hadden de tram pas
verlaten op het station daarna. Dat was toch een zenuwslopend moment met veel
spanning. Maar al met al was het een hele mooie week waarbij wij veel beleefd en gedaan hebben en waarbij
ik dus bij deze tekst woorden en tijd te kort schiet om alles in volle glorie
te kunnen vertellen.
