Verslag

Internationalisering, Istanbul

Dat was toch een zenuwslopend moment met veel spanning

Al geruime tijd van te voren kregen wij te horen of je op internationalisering mocht gaan en zo ja waar naar toe. Dit werd bepaald na een eerder geschreven motivatie brief en je cijfers. De teleurstelling was groot bij de mensen die niet mochten gaan maar desalniettemin was de vreugde groot bij de mensen die naar het buitenland mogen gaan. Een paar weken voor vertrek kregen wij te horen dat de school dicht was in de week dat wij zouden komen in verband met het offerfeest. De Turkse school heeft een poging gedaan om de reis te verzetten maar was niet gelukt. Uiteindelijk hebben wij geen spijt gehad dat de school dicht was aangezien wat wij hebben beleefd. Het was wel even onrust gevend om niet te weten wanneer je ging maar de trip heeft alles weer goed gemaakt.

Een week van te voren, kreeg ik contact met mijn uitwisselingsstudent, Yunus.

De Trip

De reis richting het vliegveld verliep spoedig zonder al te veel file. Op het vliegveld aangekomen hebben wij, rustig onder het genot van mijn heerlijke sinaasappelpakje, onze bagage afgegeven en door al een deel van de douane heen gegaan. Toen we bij de gate waren aangekomen kregen wij een uur vrije tijd. Dit uur hebben wij nuttig besteed door in de mac donalds te gaan lunchen. Na een uur vol dolle pret zijn we weer wedergekeerd. Bij de gate werd onze handbagage gecontroleerd en werden wij haar fijn door een röntgenapparaat heen gehaald. In Istanbul aangekomen na een vliegreis van 3.5 uur, moesten wij wachten op het busje dat een beetje laat was door de file.

Bij het inladen van de koffers in het busje ontdekte ik dat mijn koffer een beetje kapot was gegaan in het vliegtuig.

Het verblijf

Bij school was onze eerste ontmoeting met de Turkse gastgezinnen. Na een begroeting met alle mensen was iedereen naar hun verblijf gegaan in Turkije. Daar werden we verwelkomd met een verrukkelijke maaltijd. Na het diner verraste ik de familie met Nederlandse cadeaus. Ze hebben er van genoten en vonden het lekker. De drop die ik los mee had genomen vonden ze niet lekker en de meeste Turken ook niet. Die hebben wij dus ook heel de week zelf gegeten. In Turkije hebben wij veel gezien en gedaan. Vele gebouwen hebben wij gezien. Het was heel mooi om te zien. Dit kwam vooral omdat het cultureel heel mooi was. Vaak deden we dit terwijl of in korte mouwtjes liepen of ook in korte broeken. Dit terwijl de Turken zaten te zeggen dat het heel koud zou zijn en zij dus ook met lange kleding rond liep. Dit was mooi om te zien. Tegen het eind van de week begonnen sommige mensen ziek te worden. Op donderdag ging Nick nok-out toen hij als enige uit de tram was gestapt. Wij hadden de tram pas verlaten op het station daarna. Dat was toch een zenuwslopend moment met veel spanning. Maar al met al was het een hele mooie week waarbij  wij veel beleefd en gedaan hebben en waarbij ik dus bij deze tekst woorden en tijd te kort schiet om alles in volle glorie te kunnen vertellen.